Werk bij Hotel con corazón

Druk, druk, druk, druk…Maar waarmee? Vanaf het thuisfront werd ik geconfronteerd met mijn eigen (volgens hen nogal rare) antwoorden. Op de vraag wat moet je vandaag nog verder doen schijn ik te antwoorden dat ik mijn middag vul met het versturen van een mailtje, het doen van een boodschap en me verplaatsen van hotel naar huis. Niet te vergeten moet ik tussen al deze activiteiten door ook nog even een vraag stellen aan een van de tutoren.

Nu de tutoren er niet zijn, er geen internet is en ik me al van thuis naar het hotel verplaatst heb, heb ik wat tijd om de indruk te wekken dat ik wel degelijk druk ben! Ook al lijkt het niet zo, ik ben natuurlijk niet vertrokken om alleen maar leuke uitstapjes vanuit Granada te maken!

Heel klein beetje informatie over Hotel con corazón. Hotel con corazón is een hotel en een stichting waarvan alle winst naar hun educatieproject gaat. Het educatieproject houdt in dat het hotel 2 scholen op het platteland net buiten Granada ondersteund. 60 van de totaal 120 kinderen hebben ipv alleen de ochtend, ook in de middag les van tutoren die vanuit het hotel betaald worden. Daarnaast bezoeken de tutoren op vrijdag de ouders van de kinderen om hen te betrekken bij de ontwikkeling van hun kind. De kinderen die hier les hebben, zijn geselecteerd door middel van een leestest. De beste kinderen zijn genomen samen met de kinderen die het minst scoorden. Er wordt hier namelijk klassikaal lesgeven wat betekend dat deze twee groepen buiten de boot vallen. In de middaguren zitten de kinderen ingedeeld op niveau waardoor zij reken- en taalonderwijs op maat krijgen. Daarnaast worden er voor de docenten van de ochtend en tutoren van de middag elke maand een bijeenkomst georganiseerd waarbij zij workshops krijgen.

In eerste instantie zou ik me hier gaan bezighouden met 1: Docenten en tutoren middelen bieden om de concentratie van de kinderen in de klas te verbeteren en

2: Activiteiten ondernemen waardoor de kinderen dromen over de toekomst gaan ontwikkelen. Na de eerste twee weken observeren besluiten we, dat zijn Freek de manager, Skarlet, de onderwijscoördinator en ik dat we door middel van een duidelijke structuur de concentratie kunnen verbeteren in combinatie met beweegtussendoortjes. Daarnaast heb ik van zowel Freek (hotel) en Elise (Fysio educatief/materialen) de ruimte gekregen om de boekjes ‘Bewegen doe je zo’ aan te passen naar een Zuid Amerikaanse versie.

En nu hoe dit in de praktijk werkt…Om de kinderen te motiveren zich beter te concentreren heb ik samen met de tutoren en kinderen pictogrammen gemaakt. Door een pictogram voor bewegen in te voegen proberen we de kinderen uit te dagen te blijven zitten tot het beweegmoment. Door pictogrammen te gebruiken worden de kinderen die moeilijkheden met concentratie, onrustige ruimten, adhd of een andere stoornis ondersteund tijdens de les. Kinderen weten waar ze aan toe zijn en kunnen door middel van de beweegtussendoortjes beloond worden en de concentratieboog wordt even onderbroken, ontspanning!

Na het maken van deze pictogrammen heb ik een workshop ‘De klas beweegt met pictogrammen’ gegeven. Aangezien mijn Spaans nog niet helemaal vlekkeloos is, hoopte ik met veel enthousiasme toch een beetje over te brengen dat dit volgens mij heel veel kan helpen voor een betere les en meer concentratie. Dus vanaf dat moment heb ik 2 weken lang elke dag de tutoren voordat zij naar school gingen een beweegtussendoortje aangeleerd. Dit met veel enthousiasme die binnen 1 week helemaal verwenen was. De tutoren hingen een beetje rond de tafel. Deden niet mee en hadden geen vragen, wisten nog niet of ze het gingen doen… Hier had ik niet helemaal op gehoopt en heeft me even een klein dipje opgeleverd. Aangezien we de kinderen ook wilde leren realistische dromen te maken, zag ik dit helemaal in het water vallen, vooral omdat de 2 tutoren die dit dromenverhaal moesten leiden het minst uitgesproken over de beweegtussendoortjes en pictogrammen zijn.

Ik heb mijn eigen onrealistische droom, namelijk álle tutoren leuk aan het bewegen en gebruik maken van de pictogrammen, helemaal over boord gegooid. Gelukkig kan ik nu blij zijn met 3 van de 7 tutoren die de pictogrammen en de bewegingen gebruiken. Daarnaast zijn zij ook erg enthousiast en merken ze dat de kinderen het beter doen. Ik heb nog een workshop in de planning staan waarbij ik hoop samen met de tutoren een hele lijst leuke beweegideeën te maken en deze in een mooie kalender te verwerken.

Wat betreft de boekjes met het aanzetten tot realistische dromen staat dit moment in de wacht. Gezien de korte tijd dat ik hier nog ben, namelijk 4,5 week, denk ik dat dit ook niet meer gaat lukken. Niet realistisch;) De tutoren die nu enthousiast zijn probeer ik nog te ondersteunen en uitgebreide informatie achter te laten. Daarnaast ga ik een klein vooronderzoek starten naar de schoolverlaters van de 2 scholen op het platteland. Namelijk even een klein feitenlijstje:

In Nicaragua gaat 85% van de kinderen gaat naar school waarvan 40% groep 8 haalt. Dat is in totaal 34% van alle kinderen in Nicaragua die de basisschool afmaakt. In totaal gaat dus 15% helemaal niet naar school en 66% rond de basisschool niet af. Daarnaast is er dus 40% die groep 8 wel haalt maar waarvan een groot, onbekend percentage afvalt bij de overstap van basis- naar middelaaronderwijs….

Kortom, er is nog een lange weg te gaan!